Σύνοψη: Η θεραπεία οικογένειας είναι σήμερα μια θεραπευτική τεχνική διαδεδομένη και αποδεκτή.
Πώς μπορεί να προσεγγισθεί ο ασθενής και η οικογένεια του και πώς θα μπορούσε να προσαρμοσθεί η προσέγγιση της θεραπείας οικογένειας στα πλαίσια της Διασυνδετικής Ψυχιατρικής.
Στο παρόν εγχειρίδιο περιγράφεται η μελέτη προσέγγισης της οικογένειας ασθενούς με καρκίνο, στα πλαίσια συνθηκών και περιορισμών της Διασυνδετικής Ψυχιατρικής.
Περιγράφεται η προσπάθεια της προσαρμογής της θεραπευτικής τεχνικής της θεραπείας οικογένειας, δεικνύοντας τα προβλήματα που απαιτούν παρέμβαση και προτείνεται ένα πρωτόκολλο θεραπευτικής προσέγγισης.
Το παρόν εγχειρίδιο γράφεται με την ελπίδα να προσφέρει και να δώσει ερεθίσματα σε κάθε θεραπευτή στα πλαίσια της Συμβουλευτικής-Διασυνδετικής Ψυχιατρικής.

Σύνοψη: Το ενδιαφέρον για τη συμπεριφορά, τον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπου και για το πως επηρεάζουν τις επιλογές και τις σχέσεις μας είναι διαχρονικό ενώ παραμένει ζωηρό και στις μέρες μας. Από την αρχαία εποχή ο Θεόφραστος αποπειράται να περιγράψει τους ανθρώπινους χαρακτήρες και στην πρόσφατη εποχή ο Σ. Φρόυντ, ο Β. Ράιχ και ο Κ. Γιούνγκ.
Στο παρόν εγχειρίδιο περιγράφονται οι χαρακτήρες ή τύποι προσωπικότητας αξιοποιώντας την παλαιά και σύγχρονη επιστημονική εμπειρία. Με απλό τρόπο μπορεί ο αναγνώστης αλλά και ο θεραπευτής να μελετήσει τους χαρακτήρες, να μπορέσει να κατανοήσει και να καταγράψει το χαρακτηριολογικό του προφίλ.
Μπορεί να καταλάβει την φυσιολογική έκφραση του κάθε χαρακτήρα, ώστε να φθάσει στην καλύτερη αυτογνωσία.
Η φιλοδοξία είναι, αυτό το βιβλίο να γίνει η γέφυρα θεραπευτή και θεραπευόμενου. Δίνεται η δυνατότητα στον αναγνώστη να μελετήσει όλους τους ανθρώπινους χαρακτήρες, ενώ το βιβλίο μπορεί να λειτουργήσει και σαν οδηγός, βοηθώντας τον να συμπληρώσει το χαρακτηριολογικό του προφίλ. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να δώσει ακριβείς και σωστές πληροφορίες στον θεραπευτή. Φιλοδοξία επίσης είναι ο αναγνώστης να πεισθεί ώστε να αναζητά την λύση των προβλημάτων του στην επιστημονική γνώση.

Σύνοψη: Τα ερωτήματα: «αν λες την διάγνωση ή όχι», «πώς το λες», «πόσο πληροφορείς», «σε ποιόν ή και τι αναφέρεις στην διάγνωση».
Αυτό που λείπει είναι η εξατομίκευση, η προσαρμογή της ενημέρωσης του ασθενούς με καρκίνο στα δικά του χαρακτηριστικά προσωπικότητας. Χρειάζεται λοιπόν ένας οδηγός στοιχείων που η αξιοποίηση τους από τους θεράποντες, θα επιτύχει την εξατομίκευση στην ενημέρωση και θα αναπτύξει μια συγκεκριμένη στρατηγική, προσαρμοσμένη στον συγκεκριμένο άρρωστο.

Στο δεύτερο μέρος αποπειράται να δοθεί ένας πρακτικός οδηγός ενημέρωσης του ασθενούς με καρκίνο, όπου θα λαμβάνονται υπ' όψη:
1) τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσωπικότητας κάθε ασθενούς,
2) η αξιολόγηση του μηχανισμού Άρνησης κάθε ασθενούς,
3) η συμπερίληψη της οικογένειας στην διαδικασία ενημέρωσης,
4) τα χαρακτηριστικά και συναισθηματικές αντιδράσεις του θεράποντος.

Για να επιτύχει η εξατομίκευση της ενημέρωσης του ασθενούς με καρκίνο, οφείλομε να λάβομε υπ' όψη, την κατάσταση εξάρτησης του ασθενούς, την αντιμεταβίβαση (του θεράποντα) προς στον ασθενή μέσα στη θεραπευτική σχέση, τη μεταβίβαση του ασθενούς προς τον θεράποντα, τον χαρακτήρα του ασθενούς, την οικογένεια, τους αμυντικούς μηχανισμούς του ασθενούς εστιάζοντας στον μηχανισμό Άρνησης.